Een bankje in het park kan een magische plek zijn. Het is de plek waar de wereld in zijn eigen tempo voorbijgaat en waar een paar oude vrienden kunnen lachen, sterke verhalen uitwisselen of gewoon in stilte zitten en het leven om zich heen laten gebeuren.
Voor twee oudere heren was het op deze dag de perfecte plek om helemaal niets te doen – en het goed te doen.
Deze twee waren er niet op uit om zich in het zweet te werken of het nieuws bij te houden; ze hadden het recht verdiend om gewoon achterover te leunen en van de show te genieten.
De wereld bleef draaien, kinderen bleven spelen en honden joegen met grenzeloos enthousiasme achter ballen aan. Het was het soort dag waarop zelfs de kleinste dingen een beetje humor leken te hebben – zoals de aanblik van een jonge vrouw in joggingshort en sportbeha.
Dit is het verhaal:
Twee oude mannen zitten op een bankje in het park.
Een jong, aantrekkelijk meisje loopt voorbij in een sportbeha en korte broek. Een van de mannen glimlacht en het meisje komt naar haar toe en vraagt: “Waarom grijns je naar me, engerd?”
De oude man antwoordt vriendelijk: “Ik lach niet om jou, ik lach omdat, hoe zwaar het leven ook is, het zien van mooie jonge meisjes in de zomer een oude man altijd een beter gevoel geeft.”
Het meisje, ontroerd, kust hem op de wang en jogt weg.
De oude man draait zich dan om naar zijn vriend en zegt: “3-0”, jouw beurt.
GRAPPIG BONUSVERHAAL
Dit verhaal (fictief) gaat over een verkoper uit Montana. Eerst had ik medelijden met de man – maar toen ik aan het eind kwam, kon ik niet stoppen met lachen! Zo’n slimme reactie! Het beste wat ik in lange tijd heb gelezen!
Michael, een jonge man uit een klein stadje in Montana, verhuisde naar New York. Hij ging een groot warenhuis binnen, op zoek naar een baan.
Hij kreeg een gesprek met de baas, die vroeg:
“Heb je enige verkoopervaring?”
vervolg op de volgende pagina
