Tijdens een verzengende hittegolf in Nederland, waarbij het kwik richting de 36 graden stijgt, gaan de gedachten snel uit naar verkoeling. Voor velen betekent dat een ventilator, schaduw of ijsje. Maar voor bezorgers op straat is het bikkelen geblazen. Tussen asfalt dat trilt van de hitte en brievenbussen die gloeien als radiatoren, kloppen zij zonder klagen aan bij voordeuren. PostNL-bezorger Bran had tijdens zo’n slopende ronde slechts één bescheiden verzoek: een slok water. Wat hij kreeg, was een ijskoude weigering.
Bran, actief op TikTok en geliefd om zijn inkijkjes in het leven als bezorger, deelde het voorval in een korte, stille video. Geen dramatische uithalen, geen tirade. Alleen een blik vol vermoeidheid en verbazing. Zijn ogen zeiden meer dan duizend woorden. Het simpele gebaar dat hij vroeg — het bijvullen van een waterfles — werd zonder aarzeling afgewezen. Terwijl het zweet van zijn gezicht gutste en de zon genadeloos brandde, bleef de deur figuurlijk én letterlijk gesloten.
De beelden raakten een snaar. Binnen enkele uren werd de video duizenden keren gedeeld en bekeken. Reacties stroomden binnen. Van warme herinneringen aan ouders die bezorgers altijd iets aanboden tot felle verontwaardiging over de koele reactie op Brans verzoek. De toon in de reacties was duidelijk: het getuigt van menselijkheid om in zulke omstandigheden een helpende hand, of in dit geval een glas water, aan te reiken.
Veel volgers konden zich nauwelijks voorstellen dat iemand het zou laten gebeuren dat een hardwerkende bezorger in de brandende zon zonder drinken verder moet. En toch blijkt dat vaker voor te komen dan gedacht. In de reacties deelden meerdere bezorgers soortgelijke ervaringen. Wat voor de één een klein gebaar is, voelt voor de ander als een onredelijke vraag. Terwijl het eigenlijk draait om iets dat iedereen zelf ook nodig heeft: water.
Voor bezorgers zoals Bran is vocht geen extraatje, maar bittere noodzaak. Busjes zonder werkende airco, asfalt dat hitte vasthoudt en strakke bezorgroutes maken het werk fysiek zwaar. Juist dan is het belangrijk dat er oog blijft voor de mens achter het uniform. Het gaat niet om luxe, maar om basisbehoeften. Water redt levens, zeker bij temperaturen boven de dertig graden.
PostNL heeft zich nog niet uitgesproken over het incident, maar in de wandelgangen bij pakketdiensten klinkt Brans ervaring herkenbaar. Soms worden bezorgers enthousiast onthaald met een koel drankje, soms worden ze bekeken alsof ze om iets ongepasts vragen. Dat verschil in benadering zegt veel over hoe mensen omgaan met de dienstverleners die dagelijks hun comfort faciliteren.
