Maar geen paniek: dit betekent niet dat het voorbij is. Duurzame koppels evolueren. De heftige discussies aan het begin maken plaats voor diepere, maar ook rustigere momenten. Het geheim? Laat de vlam weer oplaaien met nieuwe ervaringen, herontdek je interesse in anderen, alsof je een roman met een frisse blik herleest.
-
De afsluitende stilte: wanneer we echte gesprekken vermijden
Deze stilte is het meest verraderlijk. Het ontstaat vaak na onopgeloste conflicten. We vermijden het om te praten om de spanningen niet weer op te laten lopen, maar diep van binnen is het de angst die de overhand neemt. Wij houden ons stil, we nemen het in ons op… tot de dag dat we het begeven.
Psychologen spreken van emotionele vermijding : een onbewuste manier om je gevoelens te ontwijken. Toch is het stellen van emotionele grenzen een teken van volwassenheid. Door te zeggen: “Ik heb er nu geen zin in om te praten, maar ik doe het later wel”, kun je veel spanning wegnemen. Het belangrijkste is dat we stilte niet tot een manier van handelen laten worden.
-
Digitale stilte: wanneer reageren een inspanning wordt
Het kan gebeuren dat je een bericht van je partner krijgt en niet de energie hebt om te reageren. Maar als het een gewoonte wordt, dan is het niet langer een kwestie van schema, maar een signaal.
In de liefde hoef je niet de hele dag te praten, maar het is wel belangrijk dat je de verbinding wilt behouden. Als een eenvoudig berichtje als “Ik ben bezig, ik bel je later terug” steeds zeldzamer wordt, kan dat komen doordat de relatie langzaam aan prioriteit verliest . En stilte in berichten kan net zo ruisend worden als fysieke afstand.
Leren om stiltes te decoderen
Niet alle stiltes moeten worden verbannen. Tussen partners kan stilte mooi, lief en medeplichtig zijn. Maar wanneer het onbegrijpelijk, belastend of een bron van angst wordt, is het tijd om te spreken. Want net als in een goede oude Franse film is soms één woord voldoende om alles te veranderen.
vervolg op de volgende pagina
