Toen hij op heterdaad werd betrapt – of beter gezegd, met zijn schop in de grond – deed Paul zijn best om zichzelf te rechtvaardigen. “Ik kan je alles uitleggen ,” stamelde hij. En zijn uitleg was goud waard. Figuurlijk gesproken.
Zijn grootvader had hem verteld dat er vroeger, op de plek waar onze huizen waren gebouwd, een oude boerderij had gestaan. Een familielegende verhaalt over een schat, een kist gevuld met goud, die door de voormalige bewoners was begraven voordat ze tijdens de oorlog vluchtten.
Paul zat in financiële moeilijkheden en zag dit als een kans om zijn leven te veranderen. Hij dacht dat als hij iets vond, hij het zou delen. Maar hij had mij niets gevraagd. En dat was nou juist het echte probleem.
Tussen respect en vertrouwen: de grens overschreden
Ook al had hij niets gevonden, hij had toch een belangrijke grens overschreden: die van respect voor eigendom en vertrouwen tussen buren. Zijn eerlijke bekentenis behoedde mij ervoor de autoriteiten te bellen… maar niet voor het vermijden van een serieus gesprek .
Ik eiste dat hij het gat onmiddellijk zou dichten, zijn excuses zou aanbieden en, nog belangrijker, dat hij het nooit meer zou doen. De politie was slechts een telefoontje verwijderd.
