In de 19e eeuw moest de tafel netjes gedekt zijn en had alles, inclusief het toastrekje, een eigen plek. Deze items verschenen in een tijd waarin een opkomende middenklasse zich met eten en tafeletiquette onderscheidde. Het porseleinen toastrekje was dus niet zomaar een keukengerei, maar een teken van de aandacht van het gezin voor de juiste gang van zaken in de eetkamer.
Tegenwoordig zijn porseleinen toastrekken gewild bij verzamelaars en liefhebbers vanwege hun historische betekenis en esthetische waarde. Deze stukken worden vaak gekocht in antiekwinkels en bewaard als verzamelobjecten en vanwege hun nostalgische waarde als symbool van het verleden. Deze rekken kunnen vrij kwetsbaar zijn vanwege hun leeftijd en omdat ze van porselein zijn gemaakt, en verzamelaars gaan er dan ook zeer voorzichtig mee om.
Naast hun functie als toasthouders, kunnen deze toastrekken ook in moderne huizen een nieuwe bestemming krijgen. Ze worden niet alleen gebruikt voor het bewaren van toast, maar ook als organizer voor post, rekeningen of zelfs als houder voor knutselspullen. Ze zijn nog steeds populair bij mensen die van retro houden.
Zo vormt het antieke porseleinen toastrekje een schakel tussen twee werelden en herinnert het mensen aan de kunst van het tafelen en de regels van de etiquette van vroeger, terwijl het tegelijkertijd een functioneel en decoratief object is in de hedendaagse wereld. Het zet je aan het denken over hoeveel moeite er in elke dagelijkse activiteit werd gestoken en doet je afvragen of mensen het vermogen verliezen om de simpele dingen in het leven te waarderen.
