Het verhaal van dit minizakje begint in 1873 met Levi Strauss en Jacob Davis, pioniers van de jeans zoals we die vandaag de dag kennen. Vroeger hadden werkende mannen – cowboys, mijnwerkers en arbeiders – duurzame broeken nodig voor hun lange werkdagen. Maar ze hadden ook een onmisbaar accessoire: het zakhorloge. In plaats van het in een zak te laten slingeren waar het beschadigd zou kunnen raken, stoppen ze het in een klein, versterkt zakje dat er speciaal voor is ontworpen.
Met de komst van het polshorloge verdween het primaire gebruik van dit horloge in de broekzak. Maar vreemd genoeg bleef ze. Waarvoor? Simpelweg omdat het in het DNA van jeans zit!
Een in de loop der tijd opnieuw uitgevonden hulpprogramma
Ook al hebben we geen zakhorloges meer, toch heeft dit zakhorloge niet zijn waarde verloren. Het heeft zich aangepast aan onze moderne behoeften en is verrassend praktisch:
