Walter ging met de dokter naar de tweede verdieping, naar een verpleegpost. Voor zover ik kon zien, waren alle verpleegsters in de gangen bezig hun patiënten te controleren. Niemand besteedde veel aandacht aan de dokter toen hij de telefoon oppakte en Abby belde.
Als dit Dr. Jones van de kraamkliniek is, hoop ik dat het goed met u gaat. Ik bel u om te vertellen dat een van de regelmatige onderzoeken die we na de geboorte bij uw zoon hebben gedaan, iets zeer ernstigs aan het licht heeft gebracht. Hij moet onmiddellijk langskomen voor behandeling.
Walter kon Abby’s verdrietige kreten vanuit de verpleegpost aan de andere kant van de kamer horen, maar hij kon niet verstaan wat ze zei.
“Het spijt me, maar ik kan telefonisch niet verder ingaan op de details.” Voorlopig kan ik alleen zeggen dat hij een zeer zeldzame genetische afwijking heeft. Hij ziet er nu goed uit, maar dat kan elk moment veranderen. Hij heeft een grotere kans op wiegendood en een aantal andere ziekten waaraan hij kan overlijden. Dames en heren, u moet hem vandaag nog op de afdeling brengen.
Na een paar minuten hing dokter Jones de telefoon op en gaf Walter een duim omhoog.
“Ze gaat de baby meteen brengen.” Dokter Jones stak zijn hand uit en bewoog zijn vingers. “Ik heb gedaan wat ik kon.” Nu is het jouw beurt om te betalen.
Walt gaf de dokter zijn geld en ging toen weer naar beneden. Hij liep een tijdje rond toen zijn telefoon overging. Hij werd boos toen hij naar de nummerweergave keek.
Walter zei tegen haar: “Je bent gek dat je me belt na wat je hebt gedaan.” “Waar is Logan?” Ik wil dat je hem terughaalt.
“Dat zegt degene die niet genoeg om hem geeft om het losgeld te betalen!” schreeuwde ze. “Dat geld was allemaal nep, gierigaard.” Logan moet echt meteen naar de dokter, maar ik kan hem niet behandelen vanwege jou. Walt, waar is het echte geld?”
“Altijd op mijn rekening.” Wat is er mis met Logan? Is dit gewoon weer een manier om me geld afhandig te maken?
Abby schreeuwde tegen hem en begon te huilen. “Ik zei toch dat hij ziek was!” Stuur me alsjeblieft het geld zodat hij medische zorg kan krijgen. Zonder geld gaat hij dood.
“Ik laat mijn zoon niet sterven!” zei Walt. “Ik zal betalen”, en toen hing hij op.
Zijn hart brak opnieuw toen Abby toegaf dat zij degene was die Logan had meegenomen. Hij moest even tot rust komen voordat hij zijn geldtransferapp kon gebruiken om haar het geld meteen te sturen. Hij hoefde nu alleen nog maar te wachten.
***
Walters lippen waren nat van de tranen toen zijn broertje James met Abby het ziekenhuis binnenliep. Terwijl Abby met de receptioniste praatte, hield James Logan tegen zijn borst.
In eerste instantie leek alles traag te gaan, terwijl de politie en FBI-agenten Abby en James omsingelden. Walter had de politie al ingelicht.
Een FBI-agent schreeuwde: “Jullie worden gearresteerd voor ontvoering!” “Steek je handen omhoog en geef het kind langzaam aan hen.”
“Ga bij ons weg!” schreeuwde ze terwijl ze tussen Logan en de FBI-agent in ging staan. “Mijn zoon voelt zich niet goed.” Hij moet naar de dokter.
Walter schreeuwde terwijl hij naar de groep toe liep: “Nee, dat is hij niet.” “Logan is in alle opzichten oké.”
Abby keek hem strak aan. Walter zag haar ogen veranderen van angst en twijfel naar brandende woede. Ze liep snel op hem af alsof ze hem wilde aanvallen. Maar de politie sloeg haar. Zij en James werden betrapt.
Walter was blij zijn zoon weer te zien en gaf hem een dikke knuffel. Abby was echter nog niet klaar.
“Denk je dat je gewonnen hebt?” Logan is niet van jou! Weet je nog dat je me niet zwanger kon maken? Het is duidelijk dat wat er ook mis met je is, niet in de familie zit!” riep ze.
Walter werd koud. Toen hij naar zijn broer keek, draaide hij zich niet eens om. Walter was erdoor gekwetst. Maar dat maakte niet uit, want Logan was bij hem.
Hij antwoordde: “Als het moet, adopteer ik hem!” “Ik zal hem zien opgroeien terwijl jullie twee opgesloten blijven!” Hij zei dit en vertrok toen met Logan.
