“Ik heb er nog nooit een zo dichtbij zien komen,” merkte Jake op, terwijl hij de slang met een mengeling van verwarring en bezorgdheid bekeek.

Mark knikte, zijn ogen nog steeds op de slang gericht. “Dit is niet typisch gedrag voor een slang hier. Er klopt misschien iets niet.”

De ooit zo vredige omgeving voelde nu anders aan. De rust van het meer leek verstoord door de aanwezigheid van de slang. De sereniteit die Jake van zijn bezoeken gewend was, werd nu getint met onzekerheid.

Het was gloeiend heet buiten toen ik een grote zwarte slang op me af zag kronkelen. Maar in plaats van agressief te reageren, stopte hij gewoon en hief zijn kop op… bijna alsof hij smeekte.

Iets in mij zei dat het moest helpen, dus vulde ik een glas met water en zette het langzaam neer. Tot mijn schrik dronk de slang eruit.

Ik dacht dat het een zeldzaam, vredig moment was – totdat de dierenbescherming arriveerde. Ze keken me aan en zeiden: “Je hebt geluk gehad.”

Voorzichtigheid en veiligheid voorop

Marks benadering van de situatie bleef kalm maar serieus. Hij stelde voor een stapje terug te doen en de slang wat ruimte te geven. “Jake, laten we even een stapje terug doen,” zei Mark met een kalme en beheerste stem.

Jake aarzelde, nog steeds onzeker over de bedoelingen van de slang. “Hij valt niet aan,” merkte Jake op.

Mark bleef standvastig. “Het maakt niet uit. Slangen kunnen onvoorspelbaar zijn. Geef ze de ruimte en blijf veilig.”

Ondanks zijn nieuwsgierigheid volgde Jake Marks advies op en liep weg. Ze bleven allebei op een veilige afstand staan, observeerden de slang en wachtten af ​​hoe de situatie zich zou ontwikkelen. Op dat moment was het duidelijk dat voorzichtigheid de verstandigste aanpak was.

vervolg op de volgende pagina