Zijn ouders lieten hem een kostbaar erfgoed na: het geloof in zijn dromen . Al vroeg vond Hilary haar toevlucht in het theater. Elk schooltoneelstuk wordt een ontsnapping , een manier om een wereld te verkennen waarin alles mogelijk lijkt. Deze ontluikende passie voor acteren werd zijn kompas in het soms moeilijke dagelijkse leven.
Levensles : Zelfs in bescheiden omstandigheden kunnen dromen en wilskracht onverwachte deuren openen.
De grote stap: alles achterlaten voor Los Angeles
Velen praten over hun dromen, maar weinigen durven risico’s te nemen om ze te verwezenlijken. Op amper 15-jarige leeftijd wagen Hilary en haar moeder een gedurfde gok: ze laten hun leven in Washington achter en verhuizen naar Los Angeles , de stad waar alles mogelijk lijkt… maar waar ook alle hoop kan wankelen.
De werkelijkheid is veel minder magisch dan gehoopt. Vanwege geldgebrek slapen ze in hun auto’s of op luchtbedden in een tijdelijk geleend huis .
Hilary herinnert zich de troostende woorden van haar moeder:
“Je kunt alles bereiken als je er maar voor gaat.” »
Dit onwankelbare geloof drijft Hilary tot volharding . Elke mislukte auditie wordt een les, elke gesloten deur voedt zijn vastberadenheid.
Vroege mislukkingen: opstapjes naar succes
De beginjaren van Hilary Swank’s carrière in Hollywood werden gekenmerkt door kleine rollen en veel teleurstellingen . Haar eerste opvallende rol was in de serie Beverly Hills, 90210 , maar ze werd snel ontslagen. Deze tegenslag had haar kunnen ontmoedigen… maar Hilary weigert op te geven.
Daar kreeg ze een beslissende rol: die van Brandon Teena in Boys Don’t Cry . Dit personage is een jonge transgender man die te maken krijgt met uitsluiting en geweld. Voor deze rol zet Hilary zich volledig in , waarbij ze put uit haar eigen ervaringen met uitsluiting en afwijzing.
