Schok, verdriet… en dan een onverwachte reactie
Emma kwam overstuur thuis. In tranen. Ik was verbaasd. Hoe kun je dat tegen zo’n stralende vrouw zeggen? Na de verontwaardiging ontstond er een idee. Ik wilde hem helpen opstaan. Laat haar zichzelf zien zoals ik haar zie, elke dag.
Een kleine les… levensgroot
De volgende dag belde ik mijn vriend Michel, een professional uit de mode-industrie . Samen bedachten we een klein scenario. We gingen terug naar dezelfde winkel en controleerden of de verkoper er nog was.
Michel, die zich volkomen op zijn gemak voelde in zijn rol, deed alsof hij een potentieel model zag. Hij draaide zich naar de verkoper, stelde een paar vragen, observeerde hem… en concludeerde toen kalm:
“Uiteindelijk voldoe je niet aan wat wij zoeken.”
Voordat hij zich tot Emma wendde, die net binnenkwam:
“Juffrouw, heeft u er wel eens aan gedacht om modellenwerk te doen?” Je hebt een uitzonderlijk gezicht. »
Een glimlach gevonden… en een les geleerd
Emma glimlachte even. De verkoper bleef echter sprakeloos . Wraak? Nee. Een verduidelijking: ja. Omdat vernederingen soms een elegant antwoord verdienen . Die dag kreeg Emma niet alleen haar zelfvertrouwen terug. Ze begreep dat haar waarde niet afhing van een snel oordeel, en al helemaal niet van een kwaadaardige opmerking.
vervolg op de volgende pagina
