Soms is één woord voldoende om duizend stiltes te verbreken.
Ik ging met hem mee. Ik nam mijn plaats in op de eerste rij. De rij die ik altijd had bezet, in de schaduw. Die dag gaf hij me het licht .
En terwijl hij zijn toost uitbracht en zijn glas hief op de vrouw die hem niet ter wereld had gebracht, maar hem het leven had geschonken… begreep ik het.
Liefde wordt niet gemeten aan bloedbanden. Het is gebaseerd op slapeloze nachten, zaterdagkoekjes, getekende briefjes en nagekomen beloftes.
