De liefde van een moeder is onvoorwaardelijk. De geboorte van een kind is ook de geboorte van een moeder en het begin van een leven gewijd aan opoffering. Ze zal dingen opgeven zonder haar kinderen daar spijt van te geven. Een moeder wilde alle vrouwen die, net als zij, hun leven wijden aan hun gezin eraan herinneren hoe onbetaalbaar deze momenten zijn.
Achter elke moeder staat een vrouw die geduld, opoffering en compromissen toont. Ze vergeet zichzelf, verdwijnt naar de achtergrond en laat geleidelijk haar vrouwelijke kant varen om zich met hart en ziel aan haar gezin te wijden. Ze vergeet haar donkere kringen te bedekken, de littekens van een slapeloze nacht, kookt de beste maaltijden voor haar peuters zonder tijd te hebben om een hap te nemen, en zegt soms haar baan op om fulltime moeder te worden.
Hier is een brief die de waarheid vertelt over het dagelijkse leven van een moeder
Een moeder houdt de hand vast van haar dochter, nauwelijks groter dan drie appels, die naast haar draaft op weg naar school. Afgeleid, duizend-en-één dingen schieten door haar hoofd, denkt ze aan alles wat ze moet doen: boodschappen doen, schoonmaken, koken. Ze is overweldigd en uitgeput van al die huishoudelijke klusjes als een automaat en kan niet wachten tot haar dochter oud genoeg is om alleen naar school te gaan. Misschien heeft ze dan wat meer tijd voor zichzelf, tijd om een manicure te laten doen, zichzelf te trakteren op een reisje met vriendinnen, of een romantisch uitje met haar man. Deze moeder heeft ook een jonge peuter die al haar aandacht opeist. De nachten zijn eindeloos, ze slaapt alleen op het ritme van haar kinderen, vandaag, waar ze het meest naar verlangt: ontspannen, al is het maar voor een paar uurtjes. Toch zijn deze momenten onbetaalbaar, want ze zullen nooit meer terugkomen.
Toch zou de brief die ze schreef, getiteld ” De laatste keer”, onze ogen moeten openen voor iets waar we weinig aandacht aan besteden.
vervolg op de volgende pagina
