Soms haalt het lot ons in wanneer we het het minst verwachten. Voor mij kwam het in de vorm van een klein meisje met bruine krullen dat op me af rende met een onthulling die mijn leven zou veranderen: “Je foto zit in de portemonnee van mijn moeder!”
Een onverwachte ontmoeting
Ik liet me door mijn zus overhalen om een paar dagen vakantie te nemen naar een klein kustplaatsje. Drie dagen wandelen over door zout afgesleten planken, naar de golven kijken en tevergeefs proberen mijn werk te vergeten.
Die ochtend, terwijl ik door de nog steeds vredige straten rende, hoorde ik een kinderstem naar mij roepen:
“Meneer, wacht! Ik ken u!”
Ik draaide me om en zag een meisje van ongeveer acht jaar oud, buiten adem, maar vol energie.
“Kom met me mee! Naar mijn moeder! Ga!”
Ik fronste.
“Wacht eens, hoe heet je? En hoe ken je mij?”
Trots stond ze op:
“Mijn naam is Miranda! Jouw foto zit in de portemonnee van mijn moeder. Ik zie hem de hele tijd!”
Mijn hart sloeg een slag over.
“Het is… onmogelijk. Ik ken hier niemand.”
Maar Miranda bleef volhouden.
“Ja! Mijn moeder heet Julia, en ze kijkt naar jouw foto als ze denkt dat ik hem niet kan zien.”
Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar ik besloot haar te volgen.
Een schok bij het openen van de deur
We kwamen aan bij een eenvoudig huis, vol met felgekleurde bloemen.
“Mam! Daar is hij! De man uit je portemonnee!”
Er verscheen een vrouw in de deuropening. Toen ze me zag, verstijfde ze.
Ik keek naar zijn gezicht… en plotseling kwamen de herinneringen van acht jaar terug.
“Meredith? Ben jij dat?”
Ze beefde een beetje en fluisterde toen met een harde stem:
Je bent weggegaan, weet je nog? Die dag in het café. Je zei dat je niet bij iemand wilde zijn die alleen maar uit was op je geld.
Ik voelde mijn keel dichtknijpen. Mijn zus had me destijds documenten laten zien waaruit bleek – of dat geloofde ik tenminste – dat Meredith een manipulator was die probeerde schulden af te lossen met het geld van een rijke man. Ik had die leugens geloofd. Ik was vertrokken zonder om te kijken.
Maar nu…
“Julia… Waarom deze naam?”
Zij zuchtte.
