Sommige mensen sluipen per ongeluk een kamer binnen. Anderen? Die lopen alsof ze de baas zijn. Froukje de Both hoort duidelijk bij die laatste categorie. Charmant, spontaan en met een vleugje gezonde brutaliteit – het soort vrouw dat zelfs van een ‘oeps-momentje’ een show weet te maken.
Achter de schermen van een tv-opname hangt meestal die typische mix van stress en routine. Make-upspullen verspreid over de tafel, stylisten die rondrennen, mensen die zichzelf nog snel even in de spiegel checken. Alles draait om schema’s, draaiboeken en de klok.
Tot Froukje binnenkwam.
De deur zwaaide open, zonder kloppen, zonder twijfel. Alsof het haar eigen woonkamer was. Geen gespannen gezicht, geen nerveus lachje. Gewoon rechtop, ogen vol zelfvertrouwen en die kenmerkende Froukje-uitstraling. Je hoorde bijna het geluid van een film-intro op de achtergrond.
De kamer valt stil
De kamer bevroor. Niet van schrik, meer van verbazing. Iemand liet een poederkwast uit z’n hand vallen – zacht getik op de grond. Verder? Doodse stilte. Alle ogen op haar. Even leek het alsof het hele make-upteam vergeten was adem te halen.
“Zit ik hier goed, of crash ik toevallig iemand anders z’n glam-moment?” vroeg ze, met een halve grijns die je onmogelijk kon negeren.
Dat was het breekpunt. Binnen twee tellen sloeg de spanning om in gegrinnik, opgeluchte zuchten en her en der een hoofd dat weer richting de spiegel draaide. Froukje had het ijs gebroken nog vóór iemand überhaupt wist dat er ijs was.
