De kindertijd is de sleutelperiode waarin onze emoties, gedachten en wereldbeeld worden gevormd. Maar wat gebeurt er als liefde en genegenheid, essentieel voor een evenwichtige ontwikkeling, ontbreken? Als je bent opgegroeid met weinig genegenheid, herken je misschien enkele van deze eigenschappen die tot in de volwassenheid blijven bestaan. Ontdek hoe deze emotionele tekortkomingen je gedrag beïnvloeden en, belangrijker nog, hoe je ze kunt verhelpen.
Persoonlijkheidskenmerken die duiden op een gebrek aan genegenheid in de kindertijd
-
De voortdurende zoektocht naar perfectie
Volwassenen die een gebrek aan genegenheid hebben ervaren, ontwikkelen vaak een intense behoefte om hun waarde te bewijzen door middel van hun prestaties . Dit perfectionisme kan een diepe faalangst verhullen, alsof elke fout hen de liefde of aandacht kan kosten waar ze naar verlangen. Dit creëert een constante en uitputtende druk .
-
Willen behagen ten koste van alles
Goedkeuring van anderen wordt een obsessie. Deze mensen, die wanhopig op zoek zijn naar goedkeuring zonder dat ze die nodig hebben , offeren hun eigen behoeften soms op om die van anderen te bevredigen. Dit leidt vaak tot problemen met het stellen van duidelijke grenzen of het zeggen van “nee ” .
-
Overmatige zelfkritiek
De innerlijke stem is zelden vergevingsgezind. Ze bekritiseert, kleineert en trekt constant elke beslissing in twijfel. Deze hardheid komt vaak voort uit een gebrek aan waardering in de kindertijd , waardoor het zelfrespect kwetsbaar is en afhankelijk van externe goedkeuring .
-
Moeite met het beheersen van emoties
Zonder een model om hun gevoelens op een gezonde manier te uiten, kunnen volwassenen heen en weer slingeren tussen woede-uitbarstingen, intense droefheid en teruggetrokkenheid . Het onvermogen om hun emoties te benoemen of te begrijpen, maakt emotionele beheersing vaak complex en uitdagend.
-
Een aanhoudende eenzaamheid
Zelfs wanneer ze omringd zijn door anderen, kunnen deze mensen een diepe leegte voelen . De angst om afgewezen of verkeerd begrepen te worden, verhindert hen vaak om authentieke en diepe connecties aan te gaan .
-
Een kwetsbare identiteit
Wanneer de kindertijd gekenmerkt wordt door een gebrek aan aanmoediging , worstelen volwassenen met het definiëren van wie ze werkelijk zijn. Hun identiteit lijkt gebaseerd op de verwachtingen van anderen , en de geringste kritiek kan dit fragiele evenwicht verstoren .
