“Het staat daarin,” zei Gracie terwijl ze Tyler de sleutels van haar kast gaf.
Hij haalde haar de medicijnen en raakte zo geïrriteerd als ze hem belde om haar te helpen met wat water of om haar naar het toilet te brengen. Gracie zag de ongeduldige en gefrustreerde blik op Tylers gezicht en was er helemaal kapot van.
“Het spijt me dat ik je tot last ben,” riep Gracie toen Tyler tegen haar schreeuwde omdat ze hem weer belde.
“Ik had niet verwacht dat mijn zoon mij zo zou behandelen.”
“O, echt?” viel Tyler zijn moeder aan. “Wat had je dan verwacht toen je me als kind bij oma dumpte?”
Gracie voelde een dolksteek in haar hart toen ze terugdacht aan haar verleden.
Toen Gracie’s ex-man haar met de kinderen in de steek liet, was haar tweede zoon Ricky nog maar net geboren. Ze had haar oudste zoon Tyler bij zijn oma achtergelaten en Ricky meegenomen naar zijn werk, omdat hij nog een baby was en meer aandacht en zorg nodig had.
Maar dit viel niet in goede aarde bij Tyler. Hij was jaloers op zijn jongere broer en kon zich er niet van weerhouden ruzie met hem te maken toen ze ouder werden. Bovendien vond hij zijn jongere broer het gouden kind van hun moeder, dus hij vergaf Gracie nooit, omdat hij dacht dat ze favorieten had.
Tyler begreep niet dat een moeder haar liefde voor haar kinderen nooit zou delen.
Gracie’s twee zonen waren het lichtpuntje in haar leven en ze zou nooit één oog uitkiezen en het andere prikken.
“Ik heb je niet in de steek gelaten,” riep Gracie, haar stem nauwelijks boven een fluistering uit en haar lippen droog. Ze was verbijsterd door wat Tyler had gezegd.
Ik heb dag en nacht hard gewerkt om het gezin te onderhouden… om een dak boven ons hoofd te houden. Om jou een goede opleiding te geven. Maar jij hebt al het geld van je studiefonds uitgegeven aan je feestjes, vriendinnen… en vrienden.
Gracie voelde een stekende pijn over zich heen komen toen ze die woorden uitsprak. Ze keek Tyler recht in de ogen, wachtend op een antwoord dat haar ziel zou kalmeren.
“Ja, maakt niet uit! Wanneer komt je huisdier thuis? Ik heb belangrijk werk en ik moet gaan…”
Tyler wachtte niet tot zijn moeder was uitgepraat en stormde haar kamer uit, haar recht in de ogen starend. Als die arme Gracie toch eens wist dat dit de laatste keer zou zijn dat ze Tyler zou zien!
Die avond kwam Ricky thuis en trof zijn moeder diep slapend aan. Maar Tyler was nergens in haar buurt.
Hij was vast aan het feesten met zijn vrienden, dacht Ricky, maar er klopte iets niet, vooral niet toen hij zag dat de kast van zijn moeder op een kier stond.
de volgende pagina
