Stel je een ouder voor die, voordat hij de luier van een baby verschoont, rustig vraagt: “Is het goed als ik je verschoon?” Een simpele zin die een stortvloed aan verontwaardiging en vragen lijkt op te roepen. Achter deze ongewone praktijk schuilt een veel diepere reflectie op het respect en de autonomie van kinderen. Maar kunnen we het wel echt over toestemming voor een baby hebben?
Het concept: een revolutionair idee of een overdrijving?
De Australische seksuele voorlichtingsexpert Deanne Carson, die deze controverse aanwakkerde, legt uit dat het niet haar doel is om van baby’s een verbaal “ja” te verwachten. Het gaat erom een ”cultuur van toestemming” te creëren vanaf de eerste maanden. Dit vereist simpele handelingen: je intenties kenbaar maken, de non-verbale reacties van het kind observeren en bovenal een klimaat creëren waarin ieders lichaam gerespecteerd wordt.
vervolg op de volgende pagina
