Emiliana Rodríguez herinnert zich dat ze als kind vrienden ’s nachts een partijtje voetbal zag spelen, waarbij een van de spelers plotseling dood neerviel op het veld. De in Bolivia geboren Rodríguez wist niet wat er aan de hand was en werd ’s nachts bang. Ze was bang het “monster” dat alleen ’s nachts tevoorschijn komt.
Chagas is een ander soort monster, een “stille en tot zwijgen gebrachte ziekte” die wordt overgedragen door nachtelijke insecten die elk jaar tot 8 miljoen mensen infecteren. Rodríguez’ vriend was een van de 12.000 mensen die elk jaar aan de ziekte sterven.
Emiliana Rodríguez, 42, verhuisde 27 jaar geleden van Bolivia naar Barcelona en besefte dat ze niet kon ontsnappen aan Chagas, dat ze een “monster” noemt.
“De angst dook voornamelijk ’s nachts op. Soms kon ik niet slapen, vertelde ze. Ik was bang om in slaap te vallen en niet wakker te worden.”
Acht jaar geleden deed Rodríguez, toen ze zwanger was van haar eerste kind, een aantal tests. Daaruit bleek dat ze drager was van Chagas. “Ik was verlamd van schrik en herinnerde me alle verhalen die mijn familieleden me vertelden over mensen die plotseling stierven,” zei ze, terwijl ze ook terugdacht aan de dood van haar vriend. “Ik dacht: ‘Wat gaat er met mijn baby gebeuren?’”
Het artikel gaat verder onder de foto:
Wikipedia Commons / Felipe Guhl
Maar Rodríguez onderging een behandeling om te voorkomen dat de parasiet haar ongeboren kind zou bereiken. Na de geboorte van haar dochtertje testte ze negatief.
Geval in Mexico
Ondertussen had Elvira Idalia Hernández Cuevas in Mexico nog nooit van Chagas gehoord totdat bij haar 18-jarige de diagnose werd gesteld.
Idalia, 18 jaar, was bloed aan het doneren in haar woonplaats, vlakbij Veracruz in Mexico, toen haar bloedmonster werd gescreend. De diagnose was positief voor Chagas, een ziekte die wordt veroorzaakt door een bloedzuigende parasiet, de triatomeeënbacterie die algemeen bekend staat als de “Kissing bug” of “Vampire bug”.
“Ik had nog nooit van Chagas gehoord, dus begon ik onderzoek te doen op internet,” zei Hernández in een interview met The Guardian. Toen ik las dat het beschreven werd als een stille moordenaar was ik doodsbang. Ik wist niet wat ik moest doen of waar ik naar toe moest.”
Ze is niet de enige, veel mensen zijn zich niet bewust van de vectorziekte die dit vervelende ongedierte veroorzaakt.
Chagas is vernoemd naar Carlos Ribeiro Justiniano Chagas, een Braziliaanse arts en onderzoeker die een geval bij mensen identificeerde in 1909. De afgelopen decennia is bekend geworden dat de ziekte van Chagas veel voorkomt in Latijns-Amerika, Noord-Amerika, Europa, Japan en Australië.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Een acute Chagas infectie met zwelling van het rechteroog (Romaña’s sign) / Wikipedia Commons
Infectie door een Kissing Bug
Kissing bugs (of kuswantsen) leven meestal in de muren van nederige woningen in landelijke of voorstedelijke gebieden. Ze zijn vooral ’s nachts actief wanneer de mensen slapen.
De wants brengt de T. cruzi infectie over door een dier of mens te bijten en vervolgens zijn uitwerpselen op de huid van zijn slachtoffer te dumpen. Deze kan vervolgens per ongeluk aan de plek krabben en de huid kapot maken of de uitwerpselen in de ogen of mond verspreiden.
Volgens de Center for Disease Control and Prevention (CDC) hebben in Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika ongeveer 8 miljoen mensen (volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) 6 tot 7 miljoen) de ziekte van Chagas. Zonder behandeling kan de levenslange infectie dodelijk zijn. Elk jaar sterven ongeveer 12.000 mensen aan Chagas, wat “meer mensen in Latijns-Amerika doodt dan eender welke andere parasitaire ziekte, inclusief malaria”, schrijft The Guardian.
Hoewel deze insecten zijn geïdentificeerd in de VS – bijna 300.000 mensen zijn geïnfecteerd – worden ze niet beschouwd als endemisch.
Sommige mensen ontwikkelen nooit symptomen, maar het CDC rapporteert dat tientallen jaren later 20 tot 30% hartcomplicaties krijgt die tot de dood kunnen leiden, of gastro-intestinale complicaties die ernstig ongemak kunnen veroorzaken.
En het wereldwijde detectiepercentage is slechts 10%, wat behandeling en preventie erg moeilijk maakt.
Het artikel gaat verder onder de foto:
vervolg op de volgende pagina
