Thuis is mijn lieve, tedere lief dol op knoflook: hij eet het in elke saus! Rauw, melkzuurgefermenteerd, gemarineerd in tamari, gestoomd, gebakken, etc. Ik houd ook erg van knoflook, maar net als uien merk ik dat niet iedereen het goed verteert. Een mogelijkheid in de keuken is om knoflookolie te maken (het recept is te vinden in mijn boek “Mijn bijbel van de natuurgeneeskunde, speciaal rauw plantaardig dieet”) om te profiteren van de voordelen van dit “functionele voedsel”. Door deze knoflookolie (ongehit) te gebruiken, voorkom je spijsverteringsproblemen.
Vandaag wil ik het met u hebben over knoflookhoning, een oud middel van grootmoeder om uw immuunsysteem te versterken. De goede eigenschappen van honing, zowel voor inwendig als uitwendig gebruik, zijn al lang bekend.
Eigenschappen van honing: antimicrobieel, antibacterieel, antiparasitair en helend. [1]
Eigenschappen van knoflook: antimicrobieel, antiparasitair, antischimmel en antiviraal dankzij het “allicine”-molecuul dat het bevat. Allicine is een actief bestanddeel van vers gesneden knoflook. Het ontstaat door de enzymatische omzetting van twee bestanddelen die in knoflook voorkomen: alliïne en een enzym genaamd alliinase. Wanneer u een rauwe teen knoflook plet, smelten alliïne en alliinase samen tot allicine. Deze transformatie vindt plaats in enkele seconden. Het gevormde allicinemolecuul is zeer vluchtig en heeft een zeer korte levensduur. Allicine is ook verantwoordelijk voor de karakteristieke geur van knoflook. [2] Er wordt ook gezegd dat knoflook antikanker eigenschappen heeft tegen bepaalde soorten kanker, zoals colorectale kanker [3].
Knoflookhoning combineert de gezondheidsvoordelen van deze twee uitstekende voedingsmiddelen, waardoor u knoflook gemakkelijker kunt innemen en spijsverteringsproblemen kunt voorkomen.
Rauwe knoflookhoning
