Hij bleef maar verhalen vertellen over zijn dag, stelde vragen over van alles en nog wat, en hij deed zijn best om mij, zijn nieuwe stiefmoeder, beter te leren kennen. We hebben zelfs urenlang in de keuken staan bakken en zo een band opgebouwd.
Maar de laatste tijd leek die jongen allang verdwenen. Nu moesten we echt ons best doen om hem uit het gat te krijgen waar hij in was geklommen toen hij terugkwam van een bezoek aan Linda. We kookten zijn lievelingsmaaltijden, speelden spelletjes en organiseerden zelfs uitgebreide filmavonden om hem op te vrolijken.
Maar niets hielp.

Ik hoopte dat Patricks gesprek met hem na het diner iets zou betekenen.
“Het was prima, pap,” zei hij toen Patrick hem naar het weekend vroeg. “Mama was gewoon zichzelf, denk ik.”
Ik stond in de keuken en tuurde naar hun gesprek buiten, terwijl Patrick een vuurtje aan het stoken was voor de s’mores.
“Maar waarom ben je dan zo verdrietig? Is er iets gebeurd? Je moeder is geweldig, maar ik weet dat ze veel aan haar hoofd heeft,” grinnikte Patrick.
“Het is uitputtend om daar te zijn, pap,” bekende Josh. “Maar ik weet hoe belangrijk het voor me is om de weekenden bij mam te blijven.”
“Het is belangrijk,” beaamde Patrick. “Maar als het te veel wordt, kunnen we de afspraak altijd om de week aanpassen. Oké?”
Ik zag dat Josh erover nadacht, maar toen werd zijn gezicht somber.
“Ik ga naar bed,” zei hij. “Goedenavond!”
Josh stormde de keuken binnen door de deur en ik dacht dat hij langs me heen zou rennen. Maar hij bleef staan en omhelsde me stevig.
“Welterusten, Liv,” zei hij terwijl hij naar zijn slaapkamer liep.

Nu wilde ik hem onderbreken en vragen of hij me meer wilde vertellen. Maar ik wilde niet te veel proberen. Ik wilde zijn privacy respecteren. Ik kende de ingewikkelde gevoelens die gepaard gaan met gescheiden gezinnen, maar dit? Dit was anders. Het was niet alleen de normale aanpassing aan het leven in twee huizen; er knaagde iets anders aan mijn stiefzoon, en dat scheurde me op zijn beurt weer uit elkaar, omdat ik niet wist wat.
Afgelopen weekend gebeurde er iets wat ik nooit had verwacht.
Patrick was mijn lange boodschappenlijstje aan het halen, en ik zat op de bank te wachten tot Josh terugkwam van het huis van zijn moeder. Rond 17.00 uur hoorde ik het bekende gerommel van de afgeragde sedan van zijn moeder onze oprit oprijden.
de volgende pagina