Wat als je grootste romantische teleurstelling het begin zou blijken te zijn van je mooiste verhaal? Dat ontdekte Camille, bijna ondanks zichzelf, na een scheiding die haar had kunnen breken… maar die haar aan zichzelf onthulde.
De tekenen waren er… maar ik wilde ze niet zien
Soms doen we liever onze ogen dicht. Camille dacht dat ze een rustig ritme aan het leven was met haar man, Thomas . Maar beetje bij beetje begonnen de details te irriteren: laatkomers, stiltes, een onbekende geur op zijn overhemd… En deze “collega” die assistente werd, maar al te aanwezig. Toch klampte ze zich vast aan de illusie. Tot de dag dat ze de vraag durfde te stellen.
En het antwoord kwam als een klap in mijn gezicht: “Ik wil scheiden.” Koud. Droog. Zonder enig bezwaar.
Als alles instort, zijn er nog steeds stemmen die geruststellen (of proberen te stellen)
vervolg op de volgende pagina