Natalia keerde met pijn in het hart naar huis terug. Ze vreesde de spanning die haar altijd te wachten stond: de eindeloze klachten van haar autoritaire schoonmoeder en de voortdurende behoeften van haar zogenaamd gehandicapte echtgenoot, Victor.
Maar deze avond zou alles veranderen.
Ze stapte amper door de voordeur of ze hoorde stemmen uit de woonkamer komen. Nieuwsgierig en voorzichtig liep Natalia naar de deur die op een kier stond en bleef even staan om te luisteren. Wat ze hoorde, deed haar kippenvel krijgen.
“We kunnen dit niet langer volhouden, mam,” zei Victor. “Ze begint achterdochtig te worden.”
Zijn woorden kwamen aan als een klap. “Ik had haar nodig om het verhaal te verkopen dat ik gehandicapt was,” gaf hij toe. Natalia’s gedachten draaiden om. Haar wereld kantelde. De jaren die ze had gewijd aan de zorg voor hem, waarbij ze haar baan, haar vriendschappen en haar vrijheid opzij had gezet, waren allemaal gebaseerd op bedrog.
En toen kwam het huiveringwekkende deel.
“Het geld is bijna op,” vervolgde Victor. “We moeten toegang krijgen tot de Zwitserse rekening voordat Egor ons te grazen neemt.”
Lidia, zijn moeder, reageerde met een verontrustende kalmte
“Egor zal geen probleem zijn. Ik heb vorige week voor hem gezorgd. Hij heeft… een ongelukkig ongeluk gehad.”
vervolg op de volgende pagina
