Stel je voor: je zit in de Parijse metro of in een wachtkamer, en dan, zonder enige waarschuwing, begint iemand aan de overkant zonder enige gêne in zijn neus te peuteren. Een algemeen gevoel van onbehagen. Maar waarom is dit gebaar – dat vaak als ongepast wordt beschouwd – eigenlijk zo gebruikelijk? En vooral, wat zegt het nu eigenlijk over ons? Spoiler: het is veel meer dan een simpele behoefte om de neusgaten te snotteren, merkt psycholoog Alain Foucard op.
Een reflex… maar niet zo triviaal
Je zou kunnen denken dat het gewoon een fysiologisch gebaar is, zoals je neus krabben of snuiten. Wie heeft er immers niet een verstopte neus gehad midden in een vergadering of tijdens een rit met de metro ? Toch lokt dit gedrag vaak afkeurende blikken uit. En terecht: in onze cultuur zijn sommige dingen privé, en in het openbaar je neus peuteren hoort daar niet bij.
Maar pas op, het wordt niet overal op dezelfde manier opgevat! In andere culturen kan dit gebaar worden gezien als een praktische reactie op ongemak, zonder enig taboe. Het laat maar weer eens zien dat het allemaal een kwestie van context is.
Stress, angst en andere psychologische factoren
Wat misschien een simpele slechte gewoonte lijkt, verbergt soms complexere emoties. Psychologen geloven dat bepaalde repetitieve gedragingen, zoals neuspeuteren, een onbewuste manier kunnen zijn om met stress of angst om te gaan. Wanneer de druk toeneemt, grijpen sommige mensen naar automatische handelingen om hun innerlijke spanning te verlichten.
vervolg op de volgende pagina
