Richard, mijn man en ik waren dolblij met ons nieuwe leven. Elk moment dat we met Jennifer doorbrachten was pure gelukzaligheid , een nieuw avontuur dat onze harten met vreugde vulde. We waren eindelijk een gezin, het toonbeeld van liefde en medeplichtigheid.
Een verontrustende waarschuwing
Op een middag, terwijl ik de was aan het vouwen was, kwam Jennifer met een ernstig gezicht naar me toe. Ze fluisterde zachtjes: “Mam, vertrouw papa niet.” Deze woorden bezorgen me het bloed om mijn aderen te stromen. Ik was bevroren en mijn hart bonkte. Er klonk geen beschuldiging of kwaadaardige toon in zijn stem, alleen een onschuldige maar onheilspellende waarschuwing.
Bezorgd en verbijsterd knielde ik voor haar neer. “Waarom zeg je dat, mijn liefste?” vroeg ik hem. Jennifer keek naar beneden en toen weer omhoog met een verdrietige uitdrukking. Ze antwoordde niet, maar haar gezicht verraadde een angst en bezorgdheid die ik niet begreep.
